Dana 26.02.2024. godine JU Centar za rehabilitaciju ovisnika o psihoaktivnim supstancama  u Smolucoj posjetili su predstavnici Zavoda za psihološku i socijalnu zaštitu UKC-a Tuzla na čelu sa dr.sci. Vesnom Huremović te su razmijenjena dugogodisnja iskustva u radu sa ovisnicima i socijalno ugrozenim kategorijama stanovnistva kao i buduci oblici saradnje ove dvije institucije.

Prilikom posjete direktor JU CROPS Mevludin Joldić upoznao je goste sa programom Centra i istakao značaj ovakvih posjeta s obzirom da je od izuzetne važnosti uvezivanje i uključivanje svih aktera i institucija u procesu liječenja,rehabilitacije i resocijalizacije ovisnika a posebno nakon završenog programa rehabilitacije i povratka u socijalno okruženje.

Predstavnici Zavoda za psihološku i socijalnu zaštitu UKC-a Tuzla su zahvalili domaćinu na gostoprimstvu i kazali da  razmjena iskustava dobre prakse te brojni izazovi i ograničenja koja se tokom obavljanja prakse pojavljuju omogućuju uposlenicima obje institucije da obogate svoja znanja i vještine iskustvima kolega i drugih stručnjaka koji djeluju na istom području.

Neki od zaključaka koji su doneseni tokom posjete su :

Da je problem ovisnosti u BiH uveliko prisutan i da sve više direktno pogađa mlađu populaciju koja predstavlja osnov zdravog društva;

Da ovisnost predstavlja hroničnu, progresivnu recidivirajuću bolest i za posljedicu ima ugrožavanje psihofizičkog zdravlja pojedinaca i destabilizaciju odnosa u porodici,osnovnoj ćeliji društva;

Da je rad na prevenciji i ranom otkrivanju i rehabilitaciji pacijenata s bolesti ovisnosti  od ključne važnosti u sprječavanju da se eksperimentisanje s različitim psihoaktivnim sredstvima, te druga rizična ponašanja pretvore u ovisnost;

Da za posljedicu ima devijantno ponašanje, maloljetničku delikvenciju, školsko i izvanškolsko nasilje i druge oblike neprihvatljivog ponašanja;

Da su psihološko savjetovanje i suport pacijenata/korisnika, kao i savjetodavni rad sa stručnijm radnicima u smislu ostvarivanja prava iz oblasti socijalne zaštite po završetku liječenja-rehabilitacije, te pomoć u korištenju ličnih kapaciteta i socijalnog okruženja pacijenata veoma bitni nakon povratka u prirodno socijalno okruženje i smanjenje stope recidiva;

Da je kao odgovor na ovaj društveni problem potreban širi multidisciplinarni pristup, te da sve institucije koje se bave ovim problemom trebaju djelovati zajedničkim snagama kako bi se pronašla sistemska rješenja za ovaj gorući problem u BiH društvu.